3 yaşındayken geçirdiği ateşli havale nedeniyle Erzurum’a sevk edilen ve burada bir gözünü kaybeden Songül Özmen, 20 yaşında geçirdiği bir kaza nedeniyle öbür gözünü de kaybetti.
Uzun yıllar tek gözüyle hayat tutunmaya çalışan Songül Özmen, geçirdiği kazayla birlikte ikinci gözünü de kaybettikten sonra hayata küsmeyerek evlendi.
Eşinin ve akrabalarının yardımıyla pürüzünü hissetmedi
Ömer Özmen ile evlenen ve keyifli evliliğinden bir de erkek çocuğu olan Songül Özmen, eşinin ve akrabalarının yardımıyla gözlerinin eksikliğini hiçbir vakit hissetmediğini söyledi.
Görme manisi olmasaydı ne yapacağını söyledi
Eşinin kendisini asla üzmediğini, incitmediğini ve eşinin adeta gözü üzere hareket ettiğini tabir eden Songül Özmen görme pürüzü bulunmasaydı en büyük isteğinin Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı görmek olacağını kelamlarına ekledi.
Diğer engelli arkadaşlara tavsiyelerde bulundu
26 yıl boyunca meskeninin bütün işlerini eksiksiz yerine getiren, yapamadığı durumlarda ise eşinin ve akrabalarının yardımıyla hayata sıkıca tutunan Songül Özmen, kendisi üzere görme engellilere de hayattan asla kopmamaları tavsiyesinde bulundu.
Çocuk yaşlarda geçirdiği ateşli havale nedeniyle gözlerindeki sorunun başladığını anlatan Songül Özmen, açıklamasında şu sözlerle devam etti;
“Doktor yüzde 1 talihi var dedi”
“3 yaşındayken ateşli havale geçirmişim, annem babam beni Erzurum’a götürmüş orada birçok kere ameliyat oldum ama bir sonuç alamadık.
Önce bir gözümde başladı. 20’li yaşlarıma geldiğimde bir kaza geçirdim bir gözüm az da olsa görüyordu, renkleri görebiliyordum. O kaza nedeniyle onu da kaybettim.
Daha sonra İstanbul’a gittim. Tabip ameliyat etmek istedi yüzde 1 bahtı var dedi ben de ameliyat olmadım. Açılmayacaksa ben neden ameliyat olayım ki dedim.
“Evlendim, ben hayata hiç küsmedim”
Ben bu süreçte bekardım, evleneli 10 yıl oldu. Eşim benim gözüm, her şeyim benim. Babaannem gelmişti bize, beni beğendi o orta eşim Gebze’deydi 1 yıl geçtikten sonra evlendik.
22 yaşıma kadar tedavilerim devam etti. Ben hayata hiç küsmedim, hayatı çok seviyorum. Hayatı çok sevdiğim için zati bu vakitlere geldik. Abim beni evlendirmek istemezdi, güvenemezdi kimseye.
“Tayyip babamı görmek en büyük arzum”
Ben hayat küsmediğim için evlenmek istedim bir oğlum oldu, çok memnunum fakat Tayyip babamı görmek en büyük arzum. Küçüklükten beri, başbakan oldu olalı çok isterdim yanına gitmek, onu görmek, onunla yan yana oturmak, çay içmek.
Tayyip babamı çok seviyorum. Rabbim onu başımızdan eksik etmesin inşallah. Elini tutmak istiyorum, yanına oturayım o bana kâfi zati, onun kokusu kâfi bana hissederim onu.”
İHA’nın haberine nazaran; kendisi üzere engelli insanların asla hayata küsmemesi gerektiğini anlatan Songül Özmen, şu sözleri kullanarak kelamlarını noktaladı.
“Benim durumumda olanlar hiç hayata küsmesin”
“Ev işleri beni zorlamıyor. Eşime diyorum bunu yap, şunu yap eşim yapıyor. Benim yapamayacağım şeyleri o yapıyor. Çocuğumun bakımını eşim Ömer ile bir arada yaptık, ailem yardımcı oldu.
Bezini ben tek başıma takamazdım. Benim durumumda olanlar hiç hayata küsmesin, en azından annesi, babası ve kardeşleri vardır.
“Önce Cumhurbaşkanımız var”
Tek değiller evvel Cumhurbaşkanımız var, devletimiz var bize ne olur ki. Rabbim bize bunu yaptıysa, bizi bir yere bağladı demek ki.
“Ben hiçbir vakit isyan etmedim”
Hayata küsülecek bir şey yok, mevt olmasın kâfi ki, vefattan ötesi yok. Ben hiçbir vakit isyan etmedim, keşke gözlerim görse de yalnız başıma bir yere gidebilsem hiç demedim. Zira gerek görmedim, her ihtiyacıma yakınlarım geldiler. Beni hiç yalnız bırakmadılar.
“Eşim Ömer benim her şeyim Allah onu başımdan eksik etmesin”
Eşim olunca eşim, o olmayınca akrabalarım ne istediysem yaptılar. Bana hiçbir vakit yok demediler, incitmediler. Komşularım da çok güzel, kaymakam beyefendi de yardımcı oluyor, belediye liderimiz, onlar varken bana kimse bir şey yapamaz devlet var benim ardımda.
Ben bir şeyi alamayacaksam, yapamayacaksam eşim Ömer’i çağırırım. Ömer alır, verir bana. Çay isterim getirir. Benim yapamayacağım bir şeyde Ömer bana göz olur. Ömer benim her şeyim Allah onu başımdan eksik etmesin.”